تسلیت
زلزله ای که امد سبب شد بسیاری از هموطنمان را از دست بدیممن شعری در همین باره گفتم
کجا رفتید ای عاشقان بیپیرایه چرا اینگونه بوسیدید لب پیمانه
بدون شما رفته ز شهر نشان ابادی نمانده حتی اشیانه ای به شاخه
کاش در حسرت طلوع می ماندیم نمی دیدیم غم عزیز از دست رفته
چه گلها چه صداها چه مردمانی خشک و خاموش شدند غریبانه
البته باید بگم این شعر و قبلا تقدیم بمیها کرده بودم
مخصوصا به استاد ایرج بسطامی
با عرض تسلیت مجدد
میخوام دل یک دله کنم